Och, het is alweer vier jaar geleden dat ik dit blog lanceerde. Een zaterdag was het, ik weet het nog precies want ik vond het maar wat spannend om in het openbaar over m’n studieschuld van ruim vijftigduizend euro te schrijven.
Het voelt als langer geleden trouwens. Er is zoveel gebeurd!
M’n baby werd een kleuter. Er kwam en ging een pandemie. Ik nam ontslag, ik verhuisde, ik vond een nieuwe baan en ik schreef een boek. En m’n studieschuld loste ik steeds verder af, tot-ie uiteindelijk helemaal verdwenen was.
En al die tijd bleef ik bloggen
Eens per week meestal, al liep ik soms achter. Ik schreef over hoe sober ik leefde, ik schreef over hoe het bezuinigen soms mislukte, ja, ik schreef eigenlijk over alles. M’n schulden, m’n salaris, alles deelde ik met het internet.
En toen, begin dit jaar, wilde het ineens niet meer. Ik had nog verhalen zat, daar lag het niet aan. Maar m’n motivatie was weg. M’n boek was uit en daar stond alles in. En hoe ouder ik werd, hoe meer het aflossen als iets van vroeger begon te voelen.
M’n beste blog posts schreef ik in de tijd dat ik zelf nog volop aan het aflossen was. Logisch wel, denk ik. Achteraf terugblikken kan even aardig zijn maar dat blijft niet eindeloos interessant. Niet voor mij en ook niet voor jullie.
Bovendien verlangde ik naar privacy
Tijdens het aflossen hielp het me enorm om mijn verhaal te delen, inclusief alle financiële details. Het werkte louterend om in het openbaar alles te noemen wat ik zo lang verborgen had gehouden. Schaamte lost op zodra je erover praat, is mijn ervaring.
Maar toen ik tijdens het schrijven van m’n boek een nieuwe baan kreeg en ook nog verhuisde, genoot ik onverwachts van de privacy die me dat bood. Niet langer kon je online zien waar ik woonde. En niet langer hoefde ik mijn leven op Instagram te delen.
Ik was weer anoniem en dat vond ik heerlijk
En dus besloot ik mijn social media-accounts te verwijderen. Dat kostte wat moeite, zeker bij Instagram. Al die uren die ik in het platform had gestoken, het voelde alsof ik dat niet weg kon gooien. Pas na ruim een jaar twijfelen en drie pogingen lukte het.
Inmiddels leid ik een vrij teruggetrokken bestaan. Ik heb het enorm naar mijn zin bij het Fonds Bijzondere Journalistieke Projecten, waar ik als projectcoördinator werk. En ik vind het heerlijk dat niet meer iedereen kan lezen hoeveel geld ik verdien.
Tot slot
De afgelopen maanden overwoog ik soms nog om het bloggen weer op te pakken. Is het niet zonde om te stoppen? Maar nee, dat is het niet. Het is goed zo. Dit blog is klaar. Ik zal het laten staan zodat jullie het nog kunnen lezen. En ik ga nieuwe dingen doen.
Tot slot wil ik graag iedereen bedanken die me tijdens het aflossen heeft gevolgd. Iedereen die me heeft aangemoedigd, iedereen die heeft meegeleefd als het soms niet zo goed ging en iedereen die z’n eigen verhaal met mij heeft gedeeld.
Dankjulliewel + het ga jullie goed!
Groet,
Maaike
PS Wil je nog meer lezen? Check m’n boek! Het gaat uiteraard over m’n studieschuld. En met een beetje geluk krijg je er zin in aflossen van. Daar heb ik tenminste m’n best voor gedaan. Wacht, je hebt geen geld, zeg je? Het boek ligt ook bij de bibliotheek.
❤️
Dat vind ik nou echt eens leuk om te lezen; gewoon, iemand die klaar is met de boodschap en het erbij laat. Niet uitmelken, maar gewoon een project zien voor wat het is: afgerond. Tabee, succes ermee!
Hey, dankjewel. Het voelt inderdaad goed om het echt zo af te sluiten. 🙂
Joh, Maaike, wat goed van je: er een punt achter zetten als je voelt dat het klaar is. Bloggen kan ontzettend veel voldoening geven, en dat heeft het je ook, maar je leven verandert en jij verandert mee. Het ga je goed 😊
Thanks! En ja, ik had eerst nog zo’n knagend schuldgevoel, alsof het zonde is om te stoppen. Maar nee, het is mooi geweest. Jij ook het beste!
‘Schaamte lost op zodra je erover praat, is mijn ervaring.’
Dat is ook mijn ervaring.
En terug in de anonimiteit willen stappen, dat snap ik ook. Zet hem op daar, waar we je niet meer zien 😉
Och Kitty, ik vind het zo heerlijk, die anonimiteit. Leef er helemaal van op. En ik hoop mooi toch dat ik je nog wel eens zal zien. 🙂
Hey Maaike,
Heel erg bedankt voor je blogs en voor het effect wat deze mocht hebben voor iedereen om je heen. Zo ook voor mij.
Dankzij jou ben ik 4 jaar geleden begonnen met het versneld aflossen van m’n studieschuld, die des tijds 28000€ ongeveer was.
Dit heb ik 2 jaar geleden voltooid.
In die tijd vond ik het erg moeilijk om de juiste mindset te behouden en de motivatie te vinden, met name halverwege en aan het einde van de maand. Met smart zat ik steeds op je blogs te wachten. Ze hebben mij er echt doorheen gesleept.
Ik ben heel trots op wat wij beiden bereikt hebben: een grote zorg minder en het focussen op mogelijkheden in plaats van problemen.
Het grote voordeel is: doordat we anders naar bezittingen en de waarde hiervan zijn gaan kijken, is het nu makkelijker om spaardoelen te stellen en hier discipline voor op te brengen.
Heel erg bedankt voor alles! Ik hoop dat ik nog af en toe je blogs kan terug lezen. Of ga je de site verwijderen?
Heel erg veel succes verder in je werk, privé en in je schulden vrije bestaan. Super goed gedaan en heel erg bedankt!
Groetjes Vera
Hey Vera, wat een leuk berichtje! En wat heerlijk dat je ook van je studieschuld af bent! En ja, ik herken het precies, sparen is nu zoveel makkelijker. Ik zit beter in m’n vel én ik hou meer geld over. Zo fijn. M’n blog laat ik trouwens gewoon staan hoor, dankzij Google komen er nog best wat bezoekers elke maand, wie weet heeft iemand er nog iets aan.
Hoi Maaike
3x is scheeps recht toch! gefeliteerd met de beslissing en ook Echt de knop doorgehakt te hebben te stoppen!
vond t tof te lezen dat ook anderen t karig doen. hoor ik niet vaak want arm doen is niet tof. alleen t minimalisme is een trend.
groetjes uit Australia van een hagenees met nog een beetje Schuld.
Hoi! Helemaal uit Australië, wat leuk. En er zijn volgens mij best veel mensen die ’t doen maar het is toch nog een taboe dus lang niet iedereen praat erover. Veel geluk daar aan de andere kant van de wereld!
Ondanks dat ik zelf schuldloos ben, heb ik met veel plezier jouw blog en je boek gelezen. Ik wil je bedanken voor de mooie verhalen, tips en inspiratie.