Wat doe je als het even niet zo goed wil? Het antwoord op die vraag ziet er voor mij tegenwoordig heel anders uit dan vroeger.
En dat is maar goed ook.
Kijk, ik liep achter met budgetteren. Bijna half juli was het, en de laatste keer dat ik mijn budget had bijgewerkt was in mei. En dat is opvallend, dat gebeurt me namelijk nooit.
In theorie werk ik mijn budget elke week bij. In de praktijk doe ik het soms om de week. En ik zorg er altijd voor dat ik aan het einde van een maand alles netjes heb ingevuld.
Tenminste, tot nu dus
Voor het eerst sinds ik in de zomer van 2017 begon met budgetteren in YNAB (oftewel You Need A Budget) had ik er een zooitje van gemaakt.
En oef, wat zag ik er tegenop. Ruim een maand bijwerken, dat betekent ver terugscrollen op mijn bankrekening, alles overtiepen, damn, wat een werk.
Goed, uiteindelijk heb ik toch maar een middag vrij gepland, een enorme pot koffie gezet en ben ik aan de slag gegaan.
En wat denk je?
Ik was in een uur en een kwartier klaar! Dat was alles! Toen was alles helemaal bijgewerkt!
Die middag had ik dus helemaal niet volledig vrij hoeven te plannen. En damn, wat gaf het meteen veel rust. Ik had het dus veel beter eerder kunnen doen, dat had me veel stress gescheeld.
Wat doe je als het even niet zo goed wil?
Even terug naar die vraag, naar wat je doet als het even niet zo goed wil. Als je iets hebt verprutst. Als je een doel niet hebt gehaald.
Hier valt namelijk zo veel te winnen. En dat had ik vroeger niet in de gaten.
Het zit ‘m hierin: veroordeel jezelf niet. Wees liefdevol naar jezelf. “Sure”, had ik vroeger gedacht. “Klinkt mooi, wil ik best, maar wat betekent dat precies?”
Ongrijpbaar wel, dat lief zijn voor jezelf. Daarom hier een voorbeeld.
Vroeger dacht ik:
“Ja, fuck, zie je wel. Weer mislukt. Had ik ook al wel verwacht. Ik kan dit niet. Nou ja. Laat ook maar dan. Ik ben ook gewoon harstikke moe. Ik stop ermee. Het heeft geen zin. Ik loop achter. Dit is niks voor mij. Het lukt toch nooit.”
Nu denk ik:
“Hmm, dit loopt niet soepel. Even zien. Heb ik honger? Ben ik moe? Misschien kan ik spaghetti koken en mijn agenda deze week iets leger maken en fijn vroeg naar bed. En dan ga ik daarna eens rustig kijken wat er aan de hand is.”
En dan na een paar dagen:
“Oké, eens zien. Wat gaat er mis? Waarom gaat dat mis? Hoe kan ik ervoor zorgen dat het simpeler wordt? Wat heb ik daarvoor nodig? En remember, je loopt niet achter. Rustig aan, geen haast.”
Kortom, stop met oordelen
Waar het op neerkomt: ik veroordeel mezelf niet meer. Ik hoef niet alles direct te kunnen. Ik hoef sowieso niet alles te kunnen. En niet alles hoeft snel. Het is goed, ook als het langzaam gaat. Ook als het even niet goed wil.
En dat werkt zo lekker.
En hey, even een opdracht. Sta even stil bij de gedachten die je over jezelf hebt. Kies er eentje waar je wel vanaf wilt. En verzin dan een beter alternatief. ☀️