Mensen denken soms dat ik op een dag besloot m’n studieschuld snel af te lossen en dat vanaf toen alles liep als een speer.
Misschien denk jij dat ook wel.
Is niet zo hoor.
Kijk maar even mee
Allereerst duurde het járen voordat ik besloot m’n studieschuld aan te pakken. De eerste jaren na m’n afstuderen maakte ik me er nog nauwelijks druk om. Een jaar of wat later begon ik er steeds meer van te balen, maar deed ik nog altijd niks.
Pas in 2017, tien jaar na het einde van m’n studie, begon ik na te denken over wat ik zelf zou kunnen doen. Versneld aflossen deed ik nog altijd niet, maar ik begon filmpjes op YouTube te kijken en ik begon ook te budgetteren met YNAB.
En nóg kwam ik zelf niet in actie. Die actie kwam pas in januari van 2019, na een bezoek aan Sevilla waar ik besloot dat het zo niet langer kon. In 2019 dus pas, toen ik inmiddels 37 jaar oud was. En zwanger bovendien, dat hielp ook.
En ook daarna maakte ik nog fouten
Het ging wel lekker snel, vanaf die eerste maand van 2019. Ruim 31.000 euro had ik toen nog af te lossen, en dat lukte me precies in twee jaar tijd. Dat betekende wel héél sober leven. Geen reizen meer, geen kleding, niks. Lees maar.
Maar alsnog maakte ik fouten. Als ik gestrest was, liet ik pizza’s bezorgen. Soms wel drie of vier keer in de week. En soms had ik helemaal geen zin om op m’n budget te letten en gaf ik in een maand, net als vroeger, weer vierhonderd euro aan boodschappen uit.
Het mooie is: het hoeft niet perfect
Een van de belangrijkste lessen die ik leerde van het supersnel aflossen, is dat het niet perfect hoeft. Dat je óók resultaat kunt halen als je soms dingen verkeerd doet. Dat fouten maken bij het leven hoort. En dat dat oké is.
En wat ik ook ontdekte: ook met kleine stappen kom je ver. Soms kom je er zelfs verder mee dan met grote stappen. Want wie grandioos begint, loopt de kans om al snel op te branden en dan volledig op te geven. En dan kom je nergens.
Vooruitgang kan prima met kleine stappen. Lees maar.
Een huisje in het bos
Ik wil graag een huisje in het bos. Heerlijk lijkt me dat, een tiny house ofzo, of een huisje dat helemaal moet worden opgeknapt en dat ik dat dan allemaal zelf ga doen. Langzaam leven, tussen de bomen en de eekhoorns.
Maar zo’n huisje krijgen is verdomd lastig, schreef ik drie maanden terug al eens.
Om me niet moedeloos te voelen, maakte ik toen een actieplan. Zes stappen, bedoeld om mijn kansen om ooit een huisje in het bos te bezitten te vergroten én om me blij en tevreden te voelen zolang ik nog midden in de stad woon.
M’n actieplan en m’n resultaten
Hier een update. Ik herhaal de zes stappen hieronder en ik zet erbij hoe het de afgelopen drie maanden is gegaan.
Stap 1 Ik mis de natuur, dat is duidelijk. En dus ga ik, vandáág nog, met mijn zoontje naar het park. Takken zoeken. Vogels kijken. Lopen over het gras. En in het weekend gaan we op de fiets naar een bos. Picknickspullen mee. Fijn ronddwalen zonder plan.
✅ Hmm, even zien. Ik heb dit destijds gedaan, dus ik scoor wat punten. Maar: er zijn nog altijd weken dat m’n zoontje en ik niet in ’n bos komen. Kan beter dus.
Stap 2 Samen met mijn zoontje bouw ik van DUPLO-stenen een boshuisje. Klein, cute, overal bomen, en overal dieren. Er zit zelfs een tijger op het dak. Voorpret, zeg maar. Oh, en we lenen een prachtig prentenboek over het bos bij de bibliotheek.
✅ Yes! Dit hebben we gedaan en het was heerlijk. Mooi boek. Lekker bouwen. Een klein hutje, bomen, dieren. Zie de foto hierboven. Superleuk om samen te doen.
Stap 3 Een klusje dat ik al jaren uitstel: mijn balkon verbeteren. Planten. Bloemen. Lampjes. Ik wil er graag een fijne plek van maken. Komt er somehow nooit van. Jammer, want wat nu een stenen hokje is, kan veranderen in een mini-bos. Aan de slag dus.
❌ Ouch. Nope. Niet gedaan. Helemaal niks. Ik had het kunnen weten, het lukte immers al jaren niet. En dit keer dus evenmin.
Stap 4 In het najaar wil ik graag op vakantie, voor het eerst in jaren. Wat nu als ik op zoek ga naar het allermooiste boshuisje dat ik kan vinden? Gewoon, ergens in Nederland of Duitsland? Precies, goed plan. (Weet je misschien iets? Ik hoor het graag.)
✅ Jaaaa! M’n allereerste vakantie sinds het aflossen van m’n studieschuld! Met familie in een huisje in het bos, op de grens van Friesland en Drenthe. Superfijn.
Stap 5 En vooruit, ik begin ook voorzichtig met brainstormen over hoe ik ooit dat boshuisje kan krijgen. Vooral meer geld verdienen dus. Die tiny-house-projecten in de gaten houden. Misschien toch een vakantiewoning waar je niet permanent mag wonen.
❌ O ja, dit zou ik ook doen. Haha. Vergeten. Niet eens meer aan gedacht. Oftewel, dit is er ook nog helemaal niet van gekomen.
Stap 6 En als laatste: ik stel me nu alvast voor hoe ik straks in dat boshuisje woon en de stad mis. Oftewel, ik sta er bewust bij stil dat ik nu op een bijzondere plek woon. Een plek om naar te verlangen. Een plek om dankbaar voor te zijn.
✅ Jep, dit doe ik sindsdien best vaak. Met de huizenmarkt van nu zit ook ik helemaal klem. Rotgevoel. En dit helpt. Een beetje.
Conclusie
Sommige dingen zijn gelukt. En ze waren fijn. En andere dingen zijn mislukt. En dat is prima.
En wat nu?
Nou, nu ga ik even nadenken over wat ik wil.
Kijk, als ik echt m’n balkon wil verfraaien dan moet ik een andere aanpak kiezen. Het lukt immers al jaren niet. Oftewel: focus. Niet zes doelen tegelijk, nee, alléén m’n balkon. En dan met héél kleine stappen.
En misschien kies ik er wel voor om m’n balkon te laten hoe-ie is. Niet ideaal. Wel bruikbaar. Kan ook. En als ik dat kies dan ga ik me dus ook niet meer schuldig voelen over dat ik eigenlijk allerlei balkon-plannen had.
En zo werkt het ook met geld
Denk eerst na over wat je wilt. Je studieschuld of hypotheek sneller aflossen? Meer sparen? Meer verdienen? Maak vervolgens een actieplan. En ga dan aan de slag.
En onthoud: niet alles hoeft altijd te lukken om vooruitgang te boeken. Kleine stappen werken goed. Succes is geen rechte lijn. Het is zoeken en uitproberen en op je bek gaan en opstaan en evalueren en door. Repeat.
Hoi Maaike, ik lees al een hele tijd mee, en ik sta in bewondering voor hoe jij je leven de afgelopen 2 jaar met REUZEstappen zelf vormgaf! Deze blog komt precies op een moment dat ik het nodig heb, hier geen droom naar een huisje in het bos, wel naar wat meer orde en minder losse draadjes in mijn leven. En dat ik er telkens maar weer tegenaan loop en denk dat het of allemaal tegelijk moet of helemaal niets. Dank om het terug in proportie te brengen!
Geen idee of je zelf de handen uit de mouwen wilt steken, maar met ontzag heb gekeken naar dit stel in Portugal dat vanuit niks hun eigen TinyHouse ontwierp en bouwde. Het huis zelf was meen ik €5500 en de Solar €4500.
Al hun bouwplannen kun je voor €100 kopen. Hij is architect en dat is zeker een pluspunt
Meer weten: https://www.youtube.com/watch?v=oPESSXPgKKs