Dan heb je zowaar eindelijk je studieschuld afgelost en dan voel je geen opluchting maar een anticlimax. What the fuck? Serieus? Hoe kan dat nu? En wat moet je daar nu mee? Dat leg ik je uit in dit verhaal.
Opmerkelijk hè, dat het aflossen van een studieschuld als een anticlimax kan voelen? Toch is het zo. Zelf had ik dat ook een beetje. En ik hoor het wel vaker, toevallig pas ook weer eens van iemand die me mailde.
Hier het mailtje, gevolgd door mijn antwoord.
Hoi Maaike,
Alweer een berichtje van mij. Ik heb mijn studieschuld afgelost!!! Ik dacht dat m’n vakantiegeld pas volgende maand zou komen maar het kwam gisteren al. Vandaag heb ik het laatste deel van m’n studieschuld afbetaald.
Ontzettend bedankt voor je tips en inspirerende blogs. Ik had trouwens een enorme opluchting verwacht maar het is een beetje een anticlimax. Ook raar dat mijn ‘hoofddoel’ nu ineens weg is. Onwerkelijk, maar de echte realisatie komt nog wel!
Merci,
Klaar Met Aflossen
***
Hoi Klaar Met Aflossen,
Wauw, gefeliciteerd! Wat supergoed!!
En wat lekker dat het sneller ging dan je had verwacht. Zo werkt het vaak, is mijn ervaring. Hoe meer focus je hebt, hoe beter en sneller het gaat.
En dan: herkenbaar wel. Zowel die anticlimax als dat grote doel dat is verdwenen, ik had het allebei net zo toen ik mijn studieschuld had afgelost. Komt goed hoor. Inmiddels, bijna anderhalf jaar nadat ik het laatste beetje afloste, kijk ik er heel anders tegenaan.
En ik zal je zo vertellen hoe dat zit.
Eerst even klagen over DUO
Want wat maakt DUO het aflossen van je studieschuld saai en formeel. Dan doe je warempel die allerlaatste afbetaling en dan volgt er geen confetti, geen vrolijke boodschap, niets van dat alles. De site is net zo dor als altijd.
Sterker nog, je zíet het niet eens meteen, dat je die studieschuld volledig hebt weggewerkt. DUO heeft een paar dagen nodig om betalingen te verwerken en het duurt dus eventjes voordat je de teller daadwerkelijk op nul ziet staan.
Niks feestelijks dus.
En dan dat grote doel dat ineens is verdwenen
Toevallig heb ik er net nog over geschreven. Hier, in dit verhaal deel ik vijf dingen die ik niet mis aan het hebben van m’n studieschuld, en aan het einde noem ik dat ik juist wél mis dat ik zo’n groot doel had.
Kijk, het kan best lekker zijn, zo’n ambitieus aflos-avontuur. En als je het eenmaal als iets positiefs kunt zien – als een uitdaging, als iets waar je van alles van kunt leren – dan kan het ’n tikkie verslavend werken om die schuld elke maand omlaag te zien gaan.
En ja, natuurlijk is het fijn als-ie dan helemaal is afgelost.
Maar daarmee ontstaat er ook een gat. Er valt iets weg. Iets waar je heel druk mee was, iets wat je misschien wel net als ik leuk was gaan vinden. Je hebt niks te doen, alsof je een superheld bent die niemand hoeft te redden.
Daar komt die anticlimax van, denk ik
Tijdens het aflossen wist je precies wat je te doen stond. Je had een duidelijk doel, je had een strategie, en je kon lekker aan de slag. En dan ben je klaar en dan weet je het ineens niet meer. Dan heb je je studieschuld afgelost en dan ervaar je een anticlimax.
En ja, wat dan?
Sommige mensen weten het al precies, wat ze willen doen als ze klaar zijn met aflossen. Die stromen moeiteloos door naar hun volgende project. Maar als je het nog weet dan ervaar je wellicht een leegte.
En die leegte kan ongemakkelijk voelen.
En die leegte is bijzonder goed nieuws
Ja, ik blijf een optimist hè. Maar echt hoor, het voelt nu misschien nog niet zo maar het is eigenlijk bijzonder goed nieuws, die leegte.
Je kunt ‘m namelijk vullen met iets nieuws.
En je kunt helemaal zelf kiezen met wat. Je studieschuld is weg en daarmee heb je jezelf een flinke lading vrijheid cadeau gedaan. En dat kan even wennen zijn. Dat is niet erg. Je hoeft ook niet ogenblikkelijk te weten wat je dan nu precies wilt doen.
Van focus naar vrijheid
Probeer eens of je die leegte alvast kunt zien als vrijheid. Je hoeft alle antwoorden nog niet te weten, je hoeft niet meteen iets nieuws te kiezen, maar sta er even bewust bij stil dat je door het wegwerken van je studieschuld allerlei nieuwe mogelijkheden hebt.
Misschien wil je een nieuw financieel doel. Beleggen wellicht. Of een spaarpot voor noodgevallen aanleggen. Een zogenaamd fuck-it-potje, waarmee je zonodig banen en partners kunt verlaten zonder je zorgen te hoeven maken over geld.
En misschien wil je heel iets anders doen. Even een tijdje juist helemaal niet focussen op geld. Misschien heb je zin om een taal leren of een gezin te starten of een garagepunkband te beginnen of wat dan ook.
Dat laatste doe ik (tot mijn eigen verbazing)
Nee, ik heb geen bandje opgericht, naar garagepunk luister ik alleen. Ik bedoel dat ik zelf momenteel helemaal niet zo fanatiek op geld focus. Dat verrast me. Ik had verwacht dat ik keihard door zou gaan, sparen, beleggen, hup, vermogen opbouwen.
Maar daar heb ik helemaal geen zin in.
Ik heb jarenlang fanatiek gewerkt, als journalist had ik altijd haast, dertien jaar lang, en nu m’n studieschuld weg is heb ik behoefte aan rust. Aan niks doen. Aan een langzamer en simpeler leven. Ik ben veel meer bezig met minimalisme dan met investeren.
En dat is oké.
Sterker nog, dat is geweldig (al moest ik er even aan wennen)
Toen ik nog een studieschuld had, durfde ik geen ontslag te nemen. Stiekem droomde ik al jaren van een leven als blogger, een leven waarin ik volledig de baas was over mijn eigen agenda, maar met die enorme schuld durfde ik de sprong niet aan.
En toen was mijn studieschuld weg en durfde ik wel. Toen nam ik ontslag. Sindsdien verdien ik minder geld maar heb ik veel meer vrijheid. Een verdomd goede ruil.
Het duurde wel even voordat ik dat zo zag. Ik moest eraan wennen. Ik was nu toch eindelijk goed met geld geworden? Moest ik dan niet fanatiek door, op weg naar m’n eerste ton op de bank, en dan op weg naar een miljoen?
Maar nee, je kunt je leven natuurlijk zo vullen als je wilt
Wie weet verlang ik over een tijdje wel weer terug naar een leven als journalist en naar de drukte op de krant. Misschien ga ik alsnog superfanatiek beleggen. Investeren in vastgoed. Who knows, alles kan.
En dat is ook meteen het lastige.
Kijk, zolang je nog een studieschuld hebt, heb je een overzichtelijk doel. Hup, wegwerken die schuld, alle focus daarop. En als-ie dan weg is heb je plots veel meer mogelijkheden en dat maakt het kiezen soms lastig.
Maar eigenlijk is die vrijheid natuurlijk heel mooi. Hoe beter je je financiën op orde hebt, hoe meer ruimte er voor andere dingen ontstaat.
Kortom, het is tijd voor een nieuw plan
Een nieuw plan waar je blij van wordt. Mag een financieel plan zijn, of juist niet. Mag een fanatiek plan zijn, of juist niet.
Tot slot een laatste tip: volg je gevoel. Je intuitie. Je hebt je studieschuld afgelost! Helemaal! Nu is het tijd om precies te doen wat je wilt. Vergeet wat je zou moeten doen, vergeet wat anderen doen, doe wat goed voelt voor jou.
En je kiest niet voor altijd, hè? Kijk over een half jaartje eens opnieuw. Zo doe ik het zelf nu ook. Die enorme zin in rust die ik nu heb, die gaat vast eens over. Of niet trouwens, dat kan ook. Geeft allebei niks. Het mag gerust een golfbeweging zijn. Soms let je meer op geld, soms minder. Soms ben je fanatiek, soms juist niet.
Wat je ook kiest, je hebt jezelf door het aflossen van je studieschuld veel meer ruimte gegeven om te doen wat je wilt.
Enjoy!
Maaike
Ik vind het wel mooi, gewoon zin hebben in rustig aan doen. Ik zou een beetje teleurgesteld geweest zijn als je nu van de weeromstuit een grote belegger was geworden 😉
Haha, ja. Is ook zo. Het komt denk ik doordat het zo’n raar iets is, somehow ben ik toch per ongeluk een soort van gelddeskundige geworden. Daardoor voelt het logisch dat ik er nu voor zou kiezen om in rap tempo rijk te worden. En tegelijkertijd is het misschien wel net zo logisch dat ik daar geen zin in heb.
Maaike, als eerste hartstikke bedankt voor je website. Jouw verhaal heeft me regelmatig moed gegeven tijdens onze laaaange reis naar een studieschuldvrij bestaan. Maar vandaag is het dan zover! En omdat ik dankzij jou al was voorbereid op een anticlimax heb ik net een ouderwetse kaart voor mezelf besteld. Wordt morgen bezorgd, met als afzender het team van DUO. Want als zij het niet doen, doe ik het zelf wel. Bedankt voor je inspiratie. En ondanks dat mijn schuld van ruim 52.000 euro (ja, ik had het nog net wat bonter gemaakt dan jij…) nu is afbetaald, ga ik straks zeker je boek lezen. Schrijf ze!