Ik heb net mijn studieschuld afgelost. Jep, helemaal. Heel die 51.759 euro en 61 cent

Maaike Wind als twintiger, met een zonnebril op haar hoofd, lang voordat ze haar studieschuld helemaal heeft afgelost.
Dit ben ik als twintiger, lang voordat ik mijn studieschuld helemaal heb afgelost.

Jawel, ik heb mijn studieschuld helemaal afgelost. Gisteravond was het. Maandag 28 december 2020 om zeven minuten voor negen.

En nu wil ik vertellen hoe ik eerst begon te janken om daarna te dansen op mijn balkon.

Maar nee. Niks van dat alles.

Het voelt rustig. Raar rustig. Ik moet nog even wennen, geloof ik.

Misschien schrijf ik nog eens een verhaal over hoe het precies ging, die allerlaatste aflossing. Vast wel, eigenlijk. Maar vandaag nog niet. Vandaag eerst maar eens een overzicht van de afgelopen twaalf jaar.

Het begin: waarom mijn studieschuld zo groot werd

Ja, waarom had ik eigenlijk zo’n grote studieschuld? Ik was naïef natuurlijk, als student. En ik geloofde wat ik overal hoorde: dat het later wel goed zou komen met die studieschuld. En dan wilde ik ook nog naar het buitenland én een extra master doen.

Ja, dan gaat het hard. Lees maar.

De eerste jaren na mijn afstuderen: hoop en optimisme

Ach, wat voelde het leven veelbelovend. Het zal 2007 zijn geweest, en 2008. Ik was afgestudeerd, ik had een jaarcontract als journalist bij Trouw, en ik had zin in de toekomst. Vol vertrouwen begon ik met het aflossen van mijn studieschuld.

Eind 2008 kocht ik een huis, samen met mijn partner van destijds. Bij de notaris maakten we grapjes over de economische crisis die net was begonnen. In deze tijd een huis kopen, wie doet dat nu, hahaha. Maar ik voelde aan alles: dit komt wel goed.

(Overigens, hypotheekverstrekkers vroegen toen nog helemaal niet naar je studieschuld. Dat is inmiddels wel anders.)

Vijf jaar (en een relatie) later: a rude awakening

Oef. Dat optimisme? Dat is een karaktereigenschap van mij. Leuk natuurlijk, zeker. Maar het maakt ook dat mijn optimisme lang niet altijd realistisch is.

Oftewel: alles liep in de soep.

Ik was dertig jaar toen die relatie ontplofte. En dat koophuis? Nou, het was inmiddels 2012 en die financiële crisis waar ik zo om had zitten grinniken, maakte dat het huis flink minder waard was dan de hoogte van de hypotheek.

Als begin dertiger: kop in het zand

Daar zat ik dan. Begin dertig, een studieschuld van nog altijd tienduizenden euro’s, en daar bovenop nu ook nog een extra lening voor de restschuld die ik overhield aan het verkopen van dat huis.

En nog altijd had ik geen idee hoe ik m’n financiële situatie kon verbeteren. Al helemáál niet nu ik ook nog in m’n uppie de huur voor een duur huurappartement in de vrije sector moest betalen.

Een optimist was ik natuurlijk nog wel.

Kijk maar:

  • Ik was blij met mijn vaste baan bij Dagblad van het Noorden, waardoor ik een aardig inkomen had
  • Ik ontdekte dat ik het aflossen van mijn studieschuld vijf jaar lang mocht stopzetten, wat ik dan ook ogenblikkelijk deed
  • Ik prees mij gelukkig dat ik die extra lening prima kon aflossen van mijn salaris én dat ik vervolgens nog geld overhield om te reizen ook
  • Ik concludeerde al snel dat rijk worden mijn doel toch niet was, dus ach, wat maakte het ook allemaal uit
  • En dan bleek vrijgezel zijn ook nog eens heerlijk (sterker nog, het past bijzonder goed bij mij, ik ben het heel bewust nog steeds)

Zie je? Het ging toch eigenlijk allemaal best goed.

En dan, 35 jaar en nog altijd niks opgebouwd: fuck

Waar mijn optimisme precies verdween, weet ik niet. Het ging geleidelijk, denk ik. Reizen was leuk, zeker. En mijn salaris groeide elk jaar een beetje, dat was fijn. En een groot huis hoefde ik toch echt niet. (Nog steeds niet, trouwens.)

Maar toch, hè?

Mijn stress groeide eveneens. Want, ja, leuk, al die verre landen. Serieus: echt heel leuk. Reizen is m’n favoriete hobby. Maar wat had ik verder? Geen gezin. Geen geld. Geen tuin. Ik wilde iets opbouwen en ik had geen idee hoe.

De omslag: 36 jaar, zwanger en helemaal zat van die studieschuld

Vooruit, helemaal weg was mijn optimisme niet. Gelukkig maar. Ook zonder spaarpot kan ik een goede moeder zijn, besloot ik.

En toen veranderden er een paar dingen.

  • Voor een behandeling in een fertiliteitskliniek spaarde ik een paar duizend euro bij elkaar en ik verraste mezelf met hoe makkelijk dat sparen ging
  • Ik kreeg een brief van DUO waarin stond dat mijn aflosvrije periode was afgelopen en dat ik weer moest beginnen met aflossen van mijn studieschuld
  • Die extra lening vanwege mijn voormalige koophuis (eentje met maar liefst meer dan 10 procent rente) had ik zowaar bijna helemaal afgelost
  • En ik raakte zwanger – hoera! – waardoor het fiksen van mijn financiën plots veel urgenter voelde dan ooit tevoren

Een ambitieus plan: 30K aflossen in twee jaar tijd

In mijn hoofd ontstond in de laatste maanden van 2018 een ambitieus plan. Wat nu als ik het restant van mijn studieschuld – op dat moment nog ruim dertigduizend euro – eens supersnel zou aflossen?

Als ik het minimumbedrag zou blijven afbetalen, zou ik nog zo’n tien jaar over het aflossen van mijn studieschuld doen. Wat nu als het sneller kon? In vijf jaar wellicht? Of wacht, in drie jaar misschien?

Toen deed ik dit:

  • Ik zette mijn maandelijkse uitgaven op een rij in een spreadsheet
  • Ik schrapte alles wat luxe was (kleding + horeca + nog veel meer)

En vervolgens rekende ik uit hoe lang ik over het aflossen zou doen als ik daadwerkelijk zo sober zou leven.

De uitkomst: twee jaar en twee maanden.

Hmm. Dat viel me mee. Dan kan het goddomme ook in twee jaar, besloot ik.

De verrassing: aflossen is zowaar leuk!?

Goed, dik dertigduizend euro aflossen in twee jaar tijd, dat was het plan. Of nee, ik begon in januari 2019 met een totale schuld van iets meer dan 33.000 euro. (Mijn studieschuld was nog 31.577,67 euro en ik had ook nog een lening bij mijn ouders.)

Ik was gemotiveerd, zeker, en ik was er ook van overtuigd dat het twee jaar afzien zou zijn. Ik bedoel, twee jaar lang geen geld om te reizen, geen geld om uit eten te gaan, geen geld om games en LEGO te kopen. Dat kon alleen maar verschrikkelijk zijn, toch?

Integendeel.

Aflossen bleek véél leuker dan ik had verwacht. Lees maar.

Meer verhalen over het aflossen:

  • Waarom ik eerst duizend euro voor noodgevallen bij elkaar spaarde
  • Hoe ik mijn budget bijhoud (in You Need A Budget)
  • Hoe mijn leven eruit zag toen ik halverwege was
  • Wat ik deed als mijn vrienden me wilden trakteren
  • Hoe het snel aflossen van mijn studieschuld soms mislukte

Het slot: maandag 28 december 2020 om 20.53 uur

Goed. Hier zijn we dan. Bij gisteravond. Twee jaar tijd, het lukte precies. Eindelijk gebruikte ik die knop in Mijn DUO waar ik al zo vaak naar staarde. De knop waarop ‘volledig aflossen’ staat. Nog 1.509 euro en 98 cent had ik te gaan.

En toen was het klaar.

Wacht, het slot? Dit is een begin!

Ach, klaar? Welnee. Kijk, ik heb zowaar mijn studieschuld helemaal afgelost en dat is misschien een einde, maar het is net zo goed een begin. Hier sta ik dan. Schuldenvrij. En nagenoeg blut. ?

Een vraag die ik de laatste tijd soms krijg: wat ga je doen met je blog? Nou, ik ga vrolijk door. Ik vind het heerlijk, schrijven over geld. Ik zit nog vol verhalen over mijn studieschuld die ik nog niet heb gedeeld. Ik kan dus nog wel even vooruit.

Bovendien: ik zit alweer middenin een nieuwe financiële uitdaging. Mijn studieschuld is weg, en mijn vaste inkomen ook. Fuck Die Studieschuld is niet langer een hobby, het is sinds kort mijn bedrijf. En dat is heerlijk en spannend tegelijk.

De toekomst

Hoe zit de toekomst eruit? Kan ik binnenkort een beetje rondkomen van mijn onderneming? Ga ik sparen? Voor de studie van mijn zoontje, bijvoorbeeld? Beleggen misschien? Een huis kopen? Dat allemaal, om en om of tegelijk?

Hoe het ook zal gaan, één ding weet ik zeker: het levert ongetwijfeld genoeg nieuwe verhalen op voor Fuck Die Studieschuld.

Er is ook een boek!

Heb je een studieschuld? Lees m'n boek en je krijgt zin in aflossen.

Categorieën

Aflossen

Schaamte en gepieker

Besparen

Geld verdienen

Studeren

Budgetteren

Wonen

Minimalisme

26 REACTIES

  1. Wauw, wauw, wauw!

    Wat een heerlijk moment. Van harte gefeliciteerd.
    Ik volg je al een tijdje en ben sinds een laatste zinnetje van jou getriggerd geraakt om ook zsm van de studieschuld af te zijn.
    Aantal scenario’s gemaakt zoals je ergens adviseerde en nu vol motivatie om er mee te starten!
    Dank dus voor het inspireren en nogmaals proficiat met deze ongelofelijke prestatie!??????????

    Hopelijk over een jaar of 3 bereiken wij hier dezelfde mijlpaal.

  2. Doel 1 (studieschuld afgelost) is bereikt. Gefeliciteerd.

    Nu Doel 2 (Eigen bedrijf) net zo succesvol maken.
    En weet je wat, ik geloof dat je dat ook gaat lukken

  3. Whoop whoop! Congratz, Maaike! Wat héérlijk dat je verlost bent van deze last. Geniet ervan en heel veel succes met je bedrijf (maar dat komt vast goed)!

  4. Gefeliciteerd Maaike! Ik had dit moment afgelopen zomer en het is geweldig. Mijn man heeft een foto gemaakt van mij terwijl ik op die knop bij de duo drukte! En gek genoeg is het beleggen met het geld wat je nu ‘over houdt’ minder bevredigend dan een schuld weg poetsen. Heel gek! Misschien dat je daar een stukje over kunt schrijven over een tijdje. Maar nu genieten van dat lichte gevoel!

  5. Van harte en een diepe buiging. Ik vond (heel toevallig) gisteravond je allereerste video op YouTube en raakte direct geïnspireerd. Dat je net als ik ook YNAB gebruikt, geeft net dat extra zetje. Ik heb zelf ook een aardige studieschuld openstaan waar ik in 2022 aan mag beginnen, maar daar heb ik mede door jou helemaal zin in. Ik kan dit!

    Alle goeds!

  6. Fantastisch dat je je ambitieuze doel hebt gehaald, Maaike. Daar kun je trots op zijn! En nu heel benieuwd naar het volgende avontuur. Geniet ervan! 🙂

  7. Woohoo! Gefeliciteerd! Niet vergeten om op je homepage je beschrijving aan te passen hoor, je bent nu geen ‘studieschuldbezitter’ meer… 🙂

  8. Proficiat! Ik wilde net 3000 overmaken naar DUO om ook ooit mijn doel te kunnen behalen. ? Wat ik wel zorgelijk vind is dat schulden, waaronder de studieschuld, opgeteld mogen worden bij wat je van de belasting maximaal op je rekening mag hebben staan. Nou ik begrijp wel waarom studenten dan massaal geld lenen en het op de bank zetten… (en als ze eenmaal gaan werken nog even een auto op afbetaling erbij, is toch weer een leuk bedrag dat je EXTRA mag hebben zonder belasting te moeten betalen)

  9. Gefeliciteerd! Ik maakte gisteren ook een groot bedrag over voor mijn hypotheek. Voelt eng en goed. Ik heb wel de smaak te pakken en ben hard aan het sparen om alles af te lossen ondanks wat anderen zeggen 🙂

  10. Ohmygoddd wat geweldig! Ik heb ook een studieschuld (gelukkig ‘maar’ 8500 waarvan ik al 500 heb afgelost de afgelopen maanden) en wil binnen nu en 2 jaar een huis kopen. Jij inspireert me echt heel erg om lekker te gaan budgetteren en heel veel te gaan sparen en aflossen! Thanks daarvoor!

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Mijn studieschuld

100%
Het was €51.759,61. Nu nog €0!!

Maaike Wind

Voormalig studieschuldbezitter

Durfde lang niet te kijken hoe hoog haar studieschuld was. Deed het toen toch. Schrok. Werd moedeloos. Begin 2019 was ze het zat. Fuck die studieschuld. Aflossen, en rap. Dertigduizend euro in twee jaar. Doe mee!

Wil jij óók zin in aflossen?

Schrijf je in en ontvang elke week mijn aflos-inspiratie in je inbox.