Wat is beter, je studieschuld snel aflossen of juist niet? Mijn advies: vergeet die lage rente, fuck de inflatie en ga vooral niet beleggen. Je schuld snel aflossen werkt het allerbeste. Lees maar.
Inhoudsopgave
- ‘Maaike, je doet het verkeerd’
- Ze begrijpen er niks van, de mensen die dit zeggen
- Het snel aflossen van je studieschuld gáát niet over de rente
- Een studieschuld als donkere wolk
- Het fijne is: die wolk verdwijnt als je in actie komt
- Een huis kopen is lastig met een studieschuld
- De oplossing: focus volledig op het aflossen van je studieschuld
- Maar je kunt je geld beter eerst sparen en pas later naar DUO overmaken!
- Doordat ik elke maand geld naar DUO stuur, blijf ik fanatiek
- Maar beleggen kan ook! Dat levert toch heus geld op!
- En die eventuele kwijtschelding dan? Die loop je zo mis!
- Kortom: je wílt helemaal geen kwijtschelding van je studieschuld
- Zie je? Het snel aflossen van je studieschuld gaat niet over cijfers en percentages
‘Maaike, je doet het verkeerd’
“Maaike, je moet je studieschuld niet zo snel aflossen joh, de rente is momenteel nul procent. Het is veel slimmer om je geld zelf op een spaarrekening te bewaren.”
“Nee, nee, nog veel beter: je moet het beleggen. Dan krijg je een lekker rendement.”
“Oh, en je vergeet de inflatie. Geld wordt steeds minder waard. Je schuld dus ook. Hoe langzamer je aflost, hoe minder geld je uiteindelijk aan DUO betaalt.”
“En, en, en, misschien als je heel héél langzaam aflost, wordt je uiteindelijk wel een deel van je studieschuld kwijtgescholden!”
Ze begrijpen er niks van, de mensen die dit zeggen
Geregeld ploffen er mailtjes in mijn inbox van mensen die me waarschuwen. Die me vertellen dat ik het beter anders kan aanpakken. Die schrijven dat het vliegensvlug aflossen van je studieschuld helemaal niet slim is.
De schrijvers van die mailtjes denken dat ik vergéét om rekening te houden met die lage rente, en met de inflatie, en met de mogelijkheid om te beleggen.
Welnee.
Dat vergeet ik helemaal niet.
Het snel aflossen van je studieschuld gáát niet over de rente
De hoogte van de rente is niet belangrijk. De inflatie evenmin. Het rendement dat je met beleggen kunt behalen? Nope. Niet interessant.
Wie denkt dat het aflossen van je studieschuld een cijfervraagstuk is, een kwestie van getallen en rekensommetjes, die ziet van alles over het hoofd.
Het gaat namelijk om heel veel iets. Iets dat veel belangrijker is.
Een studieschuld als donkere wolk
Niet iedereen ligt wakker van een studieschuld, dat is waar. Sommige mensen lossen ‘m fluitend af, niks aan de hand.
Dat is natuurlijk heerlijk voor ze. En dat meen ik.
Ik ben niet een van die mensen. En gezien de vele mails en berichtjes die ik krijg, ben ik bepaald niet de enige die die studieschuld als een grote last ervaart. Stress. Schaamte. Een rotgevoel als je aan de toekomst denkt. Chagrijnig worden van Funda.
Een studieschuld kan mentaal heel zwaar zijn.
Sommige mensen durven er met niemand over te praten. Soms zelfs niet met hun partner. Die mensen voelen zich vaak eenzaam.
Het fijne is: die wolk verdwijnt als je in actie komt
Wie zich schaamt en geen oplossing ziet, doet als snel niks. En als je niks doet, wordt er ook niks beter. Sterker nog, als je die donkere wolk jarenlang met je meesleept, dan wordt-ie alleen maar groter en zwaarder.
Dat voelt al snel alsof er geen ontsnappen mogelijk is.
Gelukkig is dat niet waar. Er is wél een oplossing. Die oplossing is: hup, aanpakken die studieschuld.
Ik was nog maar twee maanden bezig met het versneld aflossen van mijn schuld en de wereld zag er al veel vrolijker uit. Lichter. Ik had nog zo’n dertigduizend euro te gaan, ik was er dus nog lang niet, maar de stress was toch al een heel stuk minder.
Ik wist: ik heb een plan. Ik wist ook: het plan werkt. Dat helpt nogal.
Een huis kopen is lastig met een studieschuld
Nog een voordeel van extra snel aflossen: een hypotheek krijgen is veel makkelijker als je geen studieschuld hebt. Een studieschuld is namelijk nogal een belemmering als je een huis wilt kopen. Banken willen je dan niet zoveel geld lenen.
Het Interstedelijk Studenten Overleg (ISO) laat dat zien met een rekenvoorbeeld. (Deze cijfers komen uit dit rapport uit augustus 2018.)
Rekenvoorbeeld
Stel: je hebt een bruto jaarinkomen van 40.000 euro. Zonder studieschuld kun je dan een hypotheek krijgen van maximaal 176.845 euro. Heb je een studieschuld van 21.000 euro dan kun je nog maar 134.572 euro (oude stelsel) of 151.427 (nieuwe stelsel) lenen.
Meer weten? In dit verhaal leg ik uit wat de gevolgen zijn van een studieschuld voor je hypotheek.
De oplossing: focus volledig op het aflossen van je studieschuld
Het aanpakken van je financiën kan overweldigend zijn, zeker als je het idee hebt dat je enorm achterloopt. Je wilt een koophuis, je wilt een volle spaarrekening, je wilt van je schulden af en moet je pensioen ook niet aangevuld?
Het is niet gek dat je er maar niet eens aan begint.
En als je wél begint, raak je al snel verstrikt in alle mogelijkheden.
Het resultaat: als je alles tegelijk probeert te doen, komt je nauwelijks vooruit. Niks schiet op. Je ziet nauwelijks vooruitgang.
Hoe het beter kan? Door focus.
Eén ding tegelijk. Dat maakt het simpel. Dat maakt dat je snel resultaat ziet. En dat maakt dat het leuk wordt. Aanstekelijk werkt. Dat je steeds sneller wilt.
Dus: hoppa, aflossen die studieschuld. Zo snel je kunt.
Maar je kunt je geld beter eerst zelf sparen en pas zo laat mogelijk naar DUO overmaken!
Tuurlijk, als je je geld eerst zelf op een spaarrekening zet en het pas zo laat mogelijk naar DUO overmaakt, dan krijg je rente.
Maar: als je dat doet, dan doe je wéér alsof dit alleen om cijfers gaat.
Het is heerlijk om je studieschuld elke maand te zien dalen. Het is heerlijk om te weten dat je ‘m aanpakt. Je stress verdwijnt. Je zelfvertrouwen groeit.
Is het spannend, elke maand extra aflossen? Ja. Het maakt dat je je blut voelt. Maar weet je? Dat bén je ook. Dat alles spannend en urgent voelt, dat is een voordeel. Het maakt dat je extra gemotiveerd bent. En daar gaat alles sneller van.
Doordat ik elke maand geld naar DUO stuur, blijf ik fanatiek (en dat maakt al het verschil)
Dit is belangrijk. Cruciaal, zelfs.
Dat ik mijn studieschuld rap zie dalen, elke maand opnieuw, werkt als een vliegwiel.
Wat als ik het geld zelf op een spaarrekening zou zetten? Denk je dat ik dan elke maand hetzelfde bedrag weet te besparen? Dat ik dan net zo sober blijf leven? Dat ik dan ook niet naar de kapper ga en geen kleding meer koop?
Welnee. No way dat ik dan zo fanatiek zou zijn. Geen schijn van kans.
Bovendien, voor wie toch per se naar de cijfers wilt kijken: hoeveel rente levert spaargeld je momenteel nu helemaal op? Precies, bijna niks.
En door je geld elke maand direct over te maken naar DUO voorkom je ook nog eens dat je in de verleiding raakt om toch op vakantie te gaan of een nieuwe auto te kopen.
Maar beleggen kan ook! Dat levert toch heus geld op!
Jep, beleggen levert inderdaad meer op dan je geld op een spaarrekening zetten.
Als je het verstandig aanpakt, tenminste.
Hoeveel risico je wilt nemen, moet je natuurlijk zelf beslissen. Mijn advies: ga voor een behoudende aanpak.
Dat ziet er zo uit:
- Kies een gevarieerd aandelenpakket. Zet niet alles op één bedrijf. Ga ook niet steeds van alles verkopen.
- Ga voor de lange termijn. Tien jaar, twintig jaar, dertig jaar. Het leven is lang, je hebt helemaal geen haast.
- Beleg alléén met geld dat je kunt missen. Mocht de aandelenmarkt eens instorten, dan kun je zo rustig wachten tot de boel weer aantrekt.
- Beleg nooit met geld dat je hebt geleend. Beleg dus ook niet met geld van DUO. Ook niet als de rente nul procent is. Dat geld is niet van jou.
Ja, als je het zo doet, dan is beleggen slim.
En zo ga ik het doen. Straks dan pas hè, als mijn studieschuld helemaal is afgelost. En reken maar dat het dan hard gaat. (Ter geruststelling: als je studieschuld is afgelost, kun je nog prima rijk worden.)
En die eventuele kwijtschelding dan? Die loop je zo mis!
Dat klopt.
Vergelijk deze twee scenario’s eens.
Scenario 1
Ik betaal mijn studieschuld zo langzaam mogelijk af. Dat betekent dat ik er nog bijna tien jaar over doe. Ik ben klaar in 2030, ik ben dan 48 jaar. Met mijn huidige salaris eindig ik dan precies op nul. Geen kwijtschelding dus. Mocht ik véél minder gaan verdienen, dan bestaat de kans dat mij een deel van mijn schuld wordt kwijtgescholden.
Scenario 2
Ik betaal mijn studieschuld supersnel af. Aan het einde van 2020 ben ik klaar. Ik ben dan 39. Nadeel: mijn leven is een paar jaar heel sober. Maar: er duiken allerlei onverwachte voordelen op. Bovendien voelt het goed om mijn financiële puinhoop zelf op te ruimen. Mijn zelfvertrouwen groeit. Als ik dit kan, dan kan ik nog veel meer.
Kies maar.
Ik vind dit geen moeilijke beslissing. Nog tien jaar stress? Nog tien jaar vastzitten aan die studieschuld? Hou op. Sober leven is zo gek nog niet. Sterker nog, doordat ik extra snel ging aflossen, ontdekte ik het het minimalisme. Sindsdien ben ik gelukkiger dan ooit.
Kortom: je wílt helemaal geen kwijtschelding van je studieschuld
Kijk, dat het restant van je studieschuld na vijftien jaar aflossen wordt kwijtgescholden is een geruststellende gedachte. Mocht je jarenlang weinig verdienen, dan is er dankzij die regeling na vijftien jaar licht aan het einde van de tunnel. En dat is fijn.
Dat is overigens ook waarom het zo enorm klote is voor de huidige generatie studenten. Zij krijgen die kwijtschelding pas na 35 jaar. Als zij onverhoopt niet veel geld gaan verdienen, dan zitten ze zo ongeveer heel hun werkzame leven klem.
Maar om nu te hópen op kwijtschelding? Erop te gaan wáchten? Dat moet je vooral niet doen. Het is helemaal niet leuk als je kwijtschelding krijgt. Integendeel. Het betekent dat je jarenlang verdomd weinig geld verdient. Het is een noodoplossing, meer niet.
Zie je? Het snel aflossen van je studieschuld gaat niet over cijfers en percentages
Het supersnel aflossen van je studieschuld gaat niet over getallen en rekensommetjes. Die rente, de inflatie en het rendement van beleggingen? Allemaal niet interessant.
Er staat iets veel belangrijkers op het spel.
Het supersnel aflossen van je studieschuld gaat over je leven. Over bedenken wie je bent, wie je wilt worden, en hoe je dat voor elkaar krijgt.
Het gaat over het creëren van een bestaan waar je blij mee bent.
***
Tot slot: is je inkomen plots fors lager door het coronavirus, of door iets anders? Los dan gerust even minder snel af. Twijfel je? Hier een checklist.
Dat kwijtscheldingsargument is overduidelijk kul. Ik los zelf niet zo waanzinnig fanatiek af, maar hoop wel mijn maandbedrag van 63 euro naar maximaal 38 euro te brengen. Nu hoef ik nog niet af te lossen en alle keren dat ik 180 aflos, gaat er een euro van het maandbedrag af. Ondertussen spaar ik voor een huis en als het nodig is, los ik hem in het geheel af. Ik lig bepaald niet wakker van mijn schuld, maar het aflossen motiveert me enorm. Eind juli duikt ie onder de 10K! Jij zal ook wel een slag geslagen hebben met het vakantiegeld 🙂
Hey, wat leuk om te horen! En het hoeft natuurlijk ook niet per se fanatiek hè. Het moet zo snel als dat je zelf fijn vindt. En ik ben zo blij met dat ik het snel doe, dat deel ik graag. Maar dat zal niet voor iedereen het beste werken. En misschien zal het soms ook nog wisselend zijn. Dat je eerst sneller gaat en later langzamer of juist andersom.
En ik zit ook bijna onder de tienduizend euro!! Superleuk. Voelt als een belangrijke grens. Alsof ik dan van een grote naar een kleine studieschuld ga. M’n vakantiegeld hielp dan weer niet, dat krijg ik namelijk niet meer in één keer in mei. Bij mijn werkgever kan ik zelf kiezen wanneer ik het laat uitbetalen. Ik kies ervoor om af en toe een beetje te doen, zodat het verspreid is over het jaar.
Hoi Maaike,
Ik ben begonnen je te volgen toen ik zelf al zo’n 35.000 versneld had afgelost. Ik reageer omdat ik het leuk vind dat ik alles wat je schrijft op de letter af herken. Ik ervaar precies dezelfde motivatie (zware donkere wolk, flinke aftrek bij funda, je leefstijl nu aanpassen ipv balen als je 50 bent).
Al die comments heb ik eindeloos vaak gehoord, maar begonnen te veranderen toen ik ongeveer op de helft was. Toen waren mensen opeens echt benieuwd naar hoe ik het deed. Nu hoef ik nog maar 10.000 (ik los ook eind 2020 alles af!) en wordt ik elke dag blij van dat idee. Deze cheesy quote hielp/helpt me bij grote meerjaren plannen: “Never give up on a dream just because of the time it will take to accomplish it. The time will pass anyway.” En zo heb ik het ook precies ervaren. Je leven gaat gewoon verder, voelt niet minder waard of op pauze, alleen tegelijkertijd boek je grote progressie op financieel vlak. Geweldig. Al denk ik dat mijn leven wel degelijk veel is veranderd, maar vooral ten goede. Al is het alleen al mijn trots opzij zetten dat ik het niet meer redde, of dus door keuzes te maken die mensen niet begrijpen. Het doet me goed en het geeft zin.
Eerste loste ik de helft af en de helft op een spaarrekening (mocht ik van gedachten veranderen oid, of het gevoel van spaargeld hebben stond me aan), maar eigenlijk trok dat geld alleen maar mn aandacht of ik snoepte er weer vanaf. Ik heb het uiteindelijk ook allemaal afgelost en vanaf dat moment alles wat ik kan missen elke maand naar DUO. Het motiveert inderdaad veel meer, je heb eerder mijlpalen. Dus ook dat herken ik. Ik ben destijds bij mijn ouders in huis gaan wonen, ben niet meer op een verre of lange reis gegaan, woon niet meer in de binnenstad (lees: horeca, uitgaan, shoppen), heb geen auto meer, etc. Ik moet wel blijven opletten want ik schiet nog altijd makkelijk uit de bocht (maar mijn aflosdoelen behaal ik altijd).
Wat ik extra ga doen wat ik van jou leer is toch nog meer inkomsten indelen en uitgaven bijhouden. Ik heb YNAB onderzocht, maar ben er nog niet wild van. Wel vind ik het idee van je geld laten ‘agen’ een mooie uitdaging. Ik ga eerst in excel zelf eens prutsen. Ik maak me namelijk voor de langere termijn wel eens zorgen, of ik het goed ga kunnen volhouden of op termijn toch terugval. Die skill om echt zuinig te doen beheers ik nog niet. Dat is een zorg die (misschien onrealistisch) soms wel eens door mijn hoofd spookt. In principe is mijn plan wel dat ik goed beslagen ten ijs het huis hier ga verlaten (met gevulde spaarrekening) en voor een leven te kiezen waarbij sparen echt structureel haalbaar is (oftewel: niet onredelijk duur wonen, met niet teveel verleidingen).
Vind het heel erg leuk om te lezen wat jij ervaart en hoe je er anderen mee inspireert!
Iedereen die twijfelt: go for it. Je zal er nooit spijt van krijgen.
Groet!
Hoi Iris! Wow, ik ben echt super blij met je bericht! Ik heb dus echt precies hetzelfde als jij. Geruststellend wel. Ik vind het soms best spannend, ik stel zo’n andere manier van met geld omgaan voor dan dat je in Nederland doorgaans hoort. Daar krijg ik ook soms kritiek op. Prima natuurlijk, daar moet ik tegen kunnen. Is juist wel een kans om te zien of ik mijn verhaal goed kan uitleggen. Maar soms is het ook wel spannend. En precies wat jij beschrijft, dat is helemaal wat ik ervaar. En dat is wat ik andere mensen zo graag wil vertellen. Fijn dus, dankjewel.
Oh, en nog een vraag: hoe was het om tijdelijk weer bij je ouders te gaan wonen? Ik sprak pas ook iemand die dat binnenkort gaat doen. Grote stap wel. En aan de andere kant, als je het aflossen zo met jaren en jaren kunt verkorten, ja, dan is het misschien helemaal zo gek nog niet.
Ik word er ook moedeloos van als ik op funda kijk en zie ik dat met een ruim modaal salaris niet eens een huis kan kopen door een studieschuld.
Los maandelijks al vast bedrag en heb mezelf voorgenomen om eind 2023 het restant in één keer af te lossen (pas net 2 maanden bezig). Ik doe het alleen net iets ander en zet het gespaarde geld weg op kortlopende deposito’s. Het geld is weg en kan er ook niet aankomen en krijg er ook beetje rente over. Voor mij voelt dit nu als de juiste manier, maar omdat de deposito elke 6maanden afloopt, kan ik steeds tussentijds kijken of dat nog steeds goed voelt.
Belangrijkste is denk ik vooral dat je iéts gaat doen én dat je je er goed bij voelt!
Ja, dat is zeker waar. Ik denk dat ik minder snel zou gaan als ik mijn geld zelf apart zou zetten. Dan voelt het toch als ik best rijk ben, somehow. Maar wat altijd slim is: zorg dat je alles opties goed kent en snapt en neem daarna pas een beslissing. En als je iets hebt gevonden wat werkt, supergoed, vooral zo doorgaan. En lekker dat je zo bezig bent! Zo maak je handig gebruik van de rente die nu zo laag is. (Ik heb die eerste jaren na mijn studie zo veel geld aan rente betaald. Zo zonde.)
Hallo Maaike,
Leuk om je stukjes te lezen. Afgelopen maand hebben mijn partner en ik onze huizenjacht on hold gezet, mede vanwege onze studieschuld. Een hypotheek aanvragen zou enkel kunnen indien we onze studieschuld buiten beschouwing zouden laten.
We hebben besloten dat we als gezin met (over een paar maanden) twee kinderen prima nog een tijdje in ons driekamerappartement kunnen wonen, de kinderkamer is groot genoeg voor twee kindjes.
Afgelopen maand heb ik een aantal keer een extra aflossing gedaan (voor het eerst!) en dat voelt goed. Ook hebben mijn partner en ik afgesproken dat als de één extra aflost, de ander ook altijd een extra aflossing doet, al is het maar een klein bedrag.
Mijn doel is om eind 2020 de helft van mijn oorspronkelijke schuld afgelost te hebben!
Oh, wauw, lekker bezig! Bijzonder hè, die eerste keer vrijwillig extra geld overmaken? Voelde zo gek. En goed. En ja, mijn appartement heeft maar één slaapkamer, daar slaap ik samen met mijn zoontje. Uiteindelijk krijgt hij natuurlijk heus een eigen kamer (eventueel verhuis ik naar zo’n luxe opklapbed in de woonkamer) maar voorlopig kan het nog prima zo. Die dingen zijn ook zo relatief. Er zijn best wat mensen die mijn huis heel klein vinden, maar aan de andere kant zijn er landen genoeg waar mensen vaak met een grote familie samenwonen in een huis dat kleiner is dan dat van mij. Goed, anyway, succes met aflossen! 🙂
Beleg alleen met geld dat je kunt missen > ofwel: met speelgeld. Die term hoorde ik laatst iemand gebruiken. Mooi begrip, hè?
Mensen die geen probleem hebben met risicovol beleggen heb je natuurlijk ook.
Ikzelf heb een ideologisch bewaar tegen beleggen. Ook dát bestaat dan weer 😉
Speelgeld, mooi! En ja, ik ken iemand die maximaal leent en alles belegt. Ik ga haar binnenkort eens interviewen, wel aardig om ook die kant te laten zien. Beleggen kan ook zeker veel opleveren natuurlijk, ik hoop voor haar dat het heel goed uitpakt. Maar ja, wel een risico inderdaad, en eentje die ik zelf niet wil nemen.
En een ideologisch bezwaar in zijn algemeenheid? Ongeacht de bedrijven waarin je belegt? (Ik ben me er zelf nog volop in aan het verdiepen trouwens, er is nog veel dat ik niet weet. Ik heb ook nog even om alles te leren natuurlijk, eerst alles aflossen en dan een groter spaarpotje fiksen. Maar een beetje ethisch verantwoord beleggen kan toch ook? Dat hoop ik althans.)
Je doet net of het hebben van een studieschuld een dermate groot probleem is dat het mensen (nagenoeg) onmogelijk maakt een hypotheek aan te gaan. Je overdrijft m.i. schromelijk en maakt het geheel een emotioneel iets (in plaats van iets rationeels). Het één sluit het ander écht niet uit. Het is voor (veel) mensen niet onmogelijk een hypotheek én studieschuld simultaan af te lossen en een ‘gewoon’ leven te leiden.
“Nog een voordeel van extra snel aflossen: een hypotheek krijgen is veel makkelijker als je geen studieschuld hebt. Een studieschuld is namelijk nogal een belemmering als je een huis wilt kopen.”
Hier maak je naar mijn idee een denkfout. Het is objectief gezien niet lastig om een hypotheek te krijgen; de maximale hypotheek wordt alleen lager. Dát is misschien lastig, maar maakt het niet onmogelijk een huis te kopen. Alléén mensen die een _maximale_ hypotheek willen aangaan hebben last van een studieschuld. Het is maar de vraag of het verstandig is tot de top van je financiële kunnen te financieren. Bij elke dip in inkomen moet dan teruggeschakeld worden naar “sober leven” – als dat überhaupt afdoende is gezien de dan bijbehorende hogere verplichtingen.
“Het is heerlijk om je studieschuld elke maand te zien dalen. Het is heerlijk om te weten dat je ‘m aanpakt. Je stress verdwijnt. Je zelfvertrouwen groeit.”
Met elke maandelijkse reservering daalt de schuld natuurlijk net zo goed, zei het fictief. Als je je gewoon indenkt dat hoogte studieschuld minus hoogte potje je feitelijke studieschuld zou kunnen zijn, ben je er. Een beetje ratio.
“Bovendien, voor wie toch per se naar de cijfers wilt kijken: hoeveel rente levert spaargeld je momenteel nu helemaal op? Precies, bijna niks.”
Ik noem 2% in een deposito (anno 2020) niet “bijna niks”. Rationeel levert dat écht meer op dan aflossen op een schuld tegen een rente van 0%.
Niet mee eens. Bij de hypotheek-aanvraag gaan ze namelijk uit van het oorspronkelijke leenbedrag, waar ook nig erns een factor keer 2.25 overheen gaat.
Bij mij scheelt het €80.000 wat ik aan hypotheek kan krijgen. Als jij in de huidige tijd een woning voor €126.000 kunt vinden in een grote stad zonder dat je daarvoor nog een ton aan moet verbouwen, dan hoor ik het heel graag!
Het is pertinent onwaar dat álle hypotheeknemers kijken naar de oorspronkelijke schuld.
Feit is wel dat niet iedereen in de stad kan wonen. Zolang vraag groter is dan aanbod, werkt dat prijsopdrijvend. Als wonen in de stad een eis is, past die eis niet bij je financiële mogelijkheden. Kwestie van je zoekgebied vergroten.
Naast de hoogte van de schuld is ook de hoogte van het inkomen relevant. Als hogeropgeleide is een hoger inkomen doorgaans mogelijk. Dat verhoogt je maximale hypotheekbedrag en ook na aftrek van verlaging door een studieschuld blijft er mee ruimte over.
Het is wellicht ook een utopie om te verwachten dat het voor starters haalbaar is om een instapklare woning te vinden. Water bij de wijn…
Ik verdien al ruim modaal, dus er komt geen meer ruimte. En zoals ik zeg, ik verwacht geen instapklate woning, maar met de huidige marktwerking is het boor een alleenstaande starten verdomd lastig!
Ik ben gebonden aan de stad omdat hier mijn werk is, verhuizen naar buiten de stad brengt andere kosten met zich mee (bijv. auto ed).
Allemaal keuzes en iedereen moet doen waar hij/zij zich goed bij voelt, maar ik vind jouw mening iets te kort door de bocht.
Helemaal met je eens Floor! Niks is onmogelijk met een studieschuld en een baan, dat klopt… Maar als je geen studieschuld hebt, worden je mogelijkheden toch wel aanzienlijk vergroot. Zeker als je alleenstaand bent! Met gewoon een prima salaris kan je in je eentje in een stad echt niet veel kopen en daarbij zijn er velen met jou die ook een goedkoop optrekje zoeken.
Overigens heb ik wel een partner, verdienen wij best aardig en hebben wij een huis gekocht ver onder ons maximum. Maar ja, we zijn met z’n tweeën en hebben een gedateerd huis gekocht (een “semi-opknapper”). Volgens mij keek onze hypotheekverstrekker ook niet naar mijn oorspronkelijke studieschuld, maar goed, omdat we dus zo’n goedkoop huis hebben gekocht, maakte dat sowieso niet uit.
Ik werk net als jij in een stad, maar woon ik in een dorp in de buurt. Ik kan kiezen tussen ov, fiets of auto en alle drie de opties zijn qua reistijd haalbaar. Buiten de stad wonen hoeft echt niet onoverkomelijk te zijn, zelfs niet als je in in de stad werkt. Natuurlijk brengt dat reiskosten met zich mee, maar het is zeer goed mogelijk dat het ook tot lagere woonlasten kan leiden (en meer aanbod). Het is kiezen of delen, al denk ik dat veel mensen zich teveel laten beperken door een studieschuld dan wel door hun eigen opgelegde beperkingen in het kader van onmogelijkheden. Ik snap dat het als alleenstaande moeilijker is zeker als je op of rond modaal zit. Ik snap je opmerking over modaal niet zo; modaal hoeft voor een hoogopgeleide echt geen eindstation te zijn, hoor.
Hoi, ik reageer even in één bericht op jullie allemaal, anders wordt het wat onoverzichtelijk.
Even zien, een studieschuld hoeft een hypotheek natuurlijk niet altijd in de weg te staan. Het hangt af van hoeveel je verdient en van hoe duur het huis is dat je graag wilt. Dat klopt.
Wat hier een rol speelt volgens mij is dat de salarissen van mensen behoorlijk uiteenlopen. Ik spreek mensen die vinden dat ik met mijn 2700 euro netto superveel verdien. Ik spreek ook mensen die het juist best wel weinig vinden. Er is veel variatie, en dat maakt dat mensen ook heel verschillende ervaringen hebben. En voor menig vakgebied is een modaal inkomen wel degelijk het eindstation, als je tenminste in loondienst bent, ook voor mensen met hbo of universiteit.
Ik ben het met Joris eens: drastisch andere keuzes maken kan. Kijk naar de stad Groningen, en huizen zijn behoorlijk duur. Kijk een paar dorpen verderop, midden in het aardbevingsgebied, en je kunt voor anderhalve ton plots van alles kopen. En ik snap ook Floortje heel goed: het is nogal wat, als je niet in de stad kunt wonen. Het is best ingrijpend om naar een dorp te verhuizen. Ik snap het heel goed dat lang niet iedereen dat wil. Een iets relaxtere huizenmarkt zou heel fijn zijn, denk ik.
En dan, Joris, rationeel levert 2 procent meer op dan 0 procent. Tuurlijk. Maar het is óók rationeel om in te zien dat ik extra snel aflos als ik het elke maand naar DUO overmaakt. Dat levert namelijk op dat ik me blut voel en daardoor ga ik extra snel. Dat negeren zou juist irrationeel zijn, vind ik.
Fijn artikel weer, Maaike. Ik denk er precies zoals jij over. Alleen ben ik mijn hypotheek aan het aanpakken… We hebben nu binnen 5 jaar zo’n 40% afgelost. Dat schept zoveel ruimte! Natuurlijk hadden we ook veel meer kunnen investeren, verre vakanties kunnen houden of alles in huis kunnen vernieuwen. Maar een schuld is voor ons een schuld. De komende tijd ga ik wel kijken of ik meer de balans kan vinden tussen aflossen en in het nu leven.
Hey, lekker bezig! En ja, ik herken je dilemma. Nu met mijn studieschuld zet ik alles op alles. Ik wil ervan af, dat heeft voorrang. Maar hoe gaat het straks? Dat vind ik best spannend. Ik wil dan zeker blijven sparen, en daarna ook gaan beleggen, maar iets ruimer leven kan dan ook prima. En wat is dan een goede balans? Dat weet ik nog niet. Nou ja, gaan we vanzelf zien. Levert vast wat nieuwe verhalen op voor mijn blog.
Guess what?! Mij heb je geïnspireerd en ik heb net mijn volledige studieschuld afgelost! Er stond nog 4490,-
Tot nu wilde ik er wel graag vanaf, maar ik zei vaak tegen mezelf dat aflossen op de hypotheek meer rentewinst gaf, dus dat ik niet ‘mocht’. Twee jaar geleden zette ik de de terugbetaling zelfs stop omdat ik kanker had en als ik daaraan zou overlijden, ik het geld liever aan man en kind wilde nalaten dan het net terugbetaald hebben aan DUO. En wanneer heb ik dan weer genoeg vertrouwen dat ik niet jong overlijd…? (NU, heb ik besloten 🙂
Aflossen op de hypotheek doen we ook wel. Maar ja, beleggen is wellicht nog beter..? Daarbij ligt het er maar net aan voor welke termijn… En of dat een goed moment is om aandelen weer te verkopen (dat is het nu bijvoorbeeld niet). Zou ik over veel jaren in de toekomst terugkijkend willen dat ik het anders had gedaan? Allerlei hobbels en afwegingen die soms best ergens goed voor zijn, maar mij vooral erg remmen om überhaupt iets te doen.
Nu sta ik op het punt een nieuwe opleiding te beginnen. En ik heb nog steeds een studieschuld. Pfft! Als ik straks weer verplicht aflos EN een studie volg voel ik het elke maand….
Ik neem graag een rationele aanpak. Maar uiteindelijk heeft dat allemaal tot doel dat je je geld inzet voor iets wat je echt belangrijk vindt. Na het lezen van je blog mocht ik het emotionele effect voor mij erkennen. En heb ik mezelf ’toegestaan’ ‘m af te lossen :-), want voor mij nu belangrijk.
HOERA!
Hoi M, wow, wat een heftig verhaal! Fijn dat je er nog bent. ?
Wat ik vroeger dacht: het is rationeel om naar rentepercentages te kijken en je financiën als een grote rekensom te zien. Nu zie ik het anders. Die rekensom speelt wel een rol, maar het is maar één van de variabelen. Hoe je je voelt en wat voor leven je wilt leiden en waar je blij van wordt, al die dingen spelen ook een rol.
Ik denk nu: het is juist rationeel om ál die dingen mee te laten tellen. En dan kom je misschien tot een andere conclusie. (Of niet natuurlijk, en dat is uiteraard ook goed.)
Je hebt helemaal gelijk, heel rationeel om meer mee te wegen dan alleen rentepercentages. Als je het hardop zegt klinkt het ook volledig in lijn met wat ik al langer probeer. Dat is ook wat ik zo geweldig vind aan YNAB, omdat het me daarbij helpt. En grappig genoeg had ik het duwtje voor je blog nodig in het geval van m’n studieschuld. Bedankt!
You’re welcome, fijn dat het helpt! 🙂
Ik snap je helemaal, ik zou het ook heel fijn vinden om van mijn studieschuld af te zijn, maar ik ‘durf’ niet extra af te lossen. Ik vind het spannend om weinig spaargeld te hebben, want ‘wat als’. Daar word ik zenuwachtig van, dus daarom los ik hier maar €15 extra per maand af (daar werd het een mooi rond getal van).
Over die hypotheek verbaas ik me wel. Ik heb met een behoorlijke studieschuld wél een maximale hypotheek kunnen krijgen. Dat kan namelijk als de terugbetalingsverplichting van de lening (maakt niet uit welke lening, dus ook een studieschuld) pas 12 maanden na de sleuteloverdracht start. In dat geval wordt de lening niet meegenomen in de hypotheekberekening. Bij DUO kan je een aflosvrije periode aanvragen van in totaal 5 jaar, dus die ruimte is er. Mijn hypotheekverstrekker weet er gewoon vanaf, dus ook veilig. In mijn geval was een maximale hypotheek qua maandlasten nog zoveel goedkoper dan huren, dat voor mij die keuze snel gemaakt was.
Hoi Karen. Wat is dat genieten van een afegrond bedrag herkenbaar! 🙂
Haha, ja! Ik duik vaak net één cent onder een afgerond bedrag. Dan voelt het alweer veel minder. Grappig hoe die getallen motiverend kunnen zijn. ?
Hoi Karen, ik snap je hoor, ik vind het ook spannend om maar 1000 euro te hebben. Die spanning helpt me om fanatiek te blijven. Hoe eerder mijn studieschuld weg is, hoe eerder ik een ruimer spaarpotje bij elkaar kan sparen.
En hey, die truc met die hypotheek, daar heb ik nog nooit iemand over gehoord! Daar ga ik eens induiken, interesting. (Overigens heb ik die aflosvrije periode van vijf jaar al helemaal opgemaakt haha, dus dan werkt het niet. Maar goed, ik wil toch pas eventueel iets kopen als ik geen studieschuld meer heb en wel meer spaargeld.)
Hoi Maaike,
Daar ben ik het helemaal mee eens! Vooral kinderen weten niet beter dan dat de situatie gewoon is zoals hij is, of dat nou een kamer delen met een broertje/zusje is of met een ouder. Het zijn denk ik vooral mijn eigen ideeën over hoe ik vind dat een gezin zou moeten wonen (rijtjeshuis, zolder…). Nu geef ik regelmatig spullen weg, of ik verkoop het om zo weer extra ruimte in huis te creëren . Ik blij met extra ruimte om speelgoed op te bergen, een ander weer blij met mijn spulletjes. Want tsja, bij de kringloop kom ik zo vaak leuk speelgoed tegen dat het alweer vol staat voordat je het door hebt ;).
Bovenstaand bericht was in reactie op jouw reactie op mijn bericht Maaike. Het is kennelijk niet helemaal onder het juiste bericht in de reacties terecht gekomen..
Geen probleem! Ik heb van tevoren trouwens ook best lang nagedacht over wat ik een kind wel en niet te bieden heb. En uiteindelijk heb ik besloten dat de omvang van mijn huis er toch echt nauwelijks toe doet. Ik kan liefde geven en gezelligheid en geborgenheid en hopelijk ook zelfvertrouwen en optimisme en een open blik. En we gaan samen op avontuur, of dat nu een dure vliegreis naar Japan is of een gratis speurtocht door de stad, of wie weet allebei. 🙂
Hallo Maaike,
Ik denk dat ik weet hoe Joris dit bedoelt. Het gaat erom of je de emotionele aspecten van de studieschuld los kan zien van de schuld op zich. Je geeft aan dat vanuit een rationeel oogpunt de schuld sneller weg is door deze sneller af te lossen. Dat klopt, echter geef je een emotionele reden daarvoor: het maakt dat je meer fanatiek word en je blut voelt en daardoor sneller gaat.
Ik vind het super goed dat je versneld aflost en ik doe met je mee, maar ik probeer ook een ander scenario te schetsen, gewoon omdat het kan:
Stel dat je de afgelopen 2 jaar dit bedrag aan schuld aflossen (30.000) had gespaard en je dan na 2 jaar een goedkope woning had gekocht in een gehucht buiten Groningen op basis van een lagere hypotheek, want een hogere hypotheek is in veel gevallen niet mogelijk met de schuld. Dan was je leefsituatie er ook heel anders uit gaan zien. Je had dan een koopwoning gekocht en je hierdoor ook veel zekerder over jezelf gevoelt; je maakt stappen, hebt iets voor jezelf met Joran en waarschijnlijk met tuin ?.
Als je dan in die nieuwe situatie hetzelfde zou doen als je nu deed en 2/3 jaar fanatiek ging aflossen op je studieschuld, dan had je een huis met hypotheek en afgeloste studieschuld. In deze economische rare tijden weet ik niet of het verstandiger is te wachten met het kopen van een woning (veranderingen in hypotheek rente en kopers die het elkaar moeilijk maken met het overbieden) maar ik wilde je deze kijk op de situatie voorleggen.
In de afgelopen 2 jaar ben je heel fanatiek geworden en dat is super goed. Ik denk dat het proces van inzicht en bewustwording van je “geldbedrag” de laatste jaren veel heeft gedaan. Dáár gaat het denk ik om ?. Sparen én aflossen zijn beiden heel belangrijk en het loslaten van een andere levensstijl die voornamelijk bestaat uit spenderen.
Hoi Vera, dankjewel voor je uitgebreide bericht. Ik weet dat zo’n route had gekund hoor, het is alleen voor mij niet de beste manier. Allereerst wil ik geen huis kopen zolang ik nog een studieschuld heb. Ik wil een fijn spaarpotje hebben voordat ik een koophuis overweeg. Het dak kan lek gaan natuurlijk, en weet ik wat allemaal. Juist de focus die ik nu heb, maakt dat ik extra snel ga. Twee jaar supersnel aflossen en mijn studieschuld is voor altijd weg. Dat heb ik er graag voor over. (En wat er in de tussentijd met de huizenmarkt gebeurt, weet ik inderdaad niet. Maar ja, dat weet je nooit. Het kan ook positiever worden. De rente zal ongetwijfeld wel weer eens omhoog gaan, maar misschien gaan de huizenprijzen wel weer omlaag, en ach, dat zie ik wel als ik er klaar voor ben.)
Beste Maaike,
Zojuist heb ik de reacties van mensen gelezen die een studieschuld hebben/hadden. Ik mis de overweging van waardevermeerdering van kapitaal Ondanks dat ik een studieschuld had heb ik in 2012 een huis gekocht. Dit huis is inmiddels 100.000 euro meer waard. Mijn studieschuld los ik ondertussen gewoon af. Die is na 15 jaar, lees 2026, afbetaald. Moraal: je hoeft je schuld niet eerst af te betalen voordat je een volgende stap maakt. Het is daarbij van groot belang dat je ruim onder je maximale budget blijft zodat je tegenvallers kunt opvangen. Desalniettemin snap ik dat je blij bent dat je niet meer hoeft af te lossen. Met vriendelijke groet.
Joren ?
En “geldgedrag”
Een mooi artikel als steuntje in de rug voor mensen die lijden onder een studieschuld. Maar je argumenten zijn emotioneel en gaan alleen op voor hen die te lijden hebben onder de last. In – jouw – specifieke situatie is het voor – jouw – gemoedstoestand beter om af te lossen.
Echter in veel andere situaties is het helemaal geen rationele keuze om af te lossen. In mijn situatie bijvoorbeeld: ik heb nog €10.000 euro studieschuld en hoef niet het maximale bedrag te lenen voor een hypotheek. De schuld heeft dus geen gevolgen voor het type huis dat ik wil kopen. Rationeel bekeken kan ik beter die (rentevrije) €10.000,– in beleggingen steken zodat het op termijn geld oplevert, dan dat ik jouw advies volg en mijn studieschuld aflos.
Dat is waar de schoen wringt en waarom menig forum en blog het tegenovergestelde adviseert; omdat het simpelweg objectief bekeken de rationele keuze is om het niet af te lossen als het niet nodig is. Je hebt een punt hoor, om in jouw specifieke situatie van de last af te willen zijn, echter denk ik niet dat je de argumenten voor jouw situatie moet verwarren met algemeen inzetbaar objectief advies voor mensen met een studieschuld.
Overigens ben ik er nog niet uit of ik wel of niet ga aflossen. Misschien besluit ik uiteindelijk wel om ook van de last af te willen zijn en die misgelopen inkomsten dan maar voor lief te nemen. Maar ik denk dat het goed is om bewust te zijn van het feit dat die keuze een emotionele keuze is, niet een rationele.