Op 28 december 2020 loste ik het allerlaatste beetje van mijn studieschuld af. Hoppa, alles weggewerkt, heel die 51.759 euro en 61 cent.
Onwerkelijk was het. Ik zat aan m’n keukentafel, net als nu, en ik voelde me zenuwachtig en blij en raar en opgelucht. Alles tegelijk.
Zes maanden geleden alweer.
Tijd voor een update. Hier volgen zeven ervaringen uit mijn eerste half jaar als voormalig studieschuldbezitter.
1. Nee, ik hou niet ineens veel geld over
Twee jaar lang loste ik gemiddeld zo’n 1.300 euro per maand af. Dat kon alleen maar door héél sober te leven. Dat zal dus wel een behoorlijke omslag zijn hè, dat ik al dat geld nu plots elke maand overhoud? Die vraag krijg ik tegenwoordig vaak.
Maar nee. Ik gaf mezelf een veel groter cadeau dan die 1.300 euro extra per maand. Ik nam ontslag als journalist en maakte van dit blog een bedrijf. Het leven als ondernemer is heerlijk. En lastig. En ik verdien nog niet zo veel. Lees maar.
2. Ik ben dol op geld (want ik wil graag vrijheid)
Het lijkt misschien alsof ik daarmee koos vrijheid dus juist níet voor het geld. Door ontslag te nemen ging mijn inkomen immers omlaag. Maar zo zit het niet. Die twee hebben alles met elkaar te maken. Mijn doel is vrijheid. En geld is de weg ernaartoe.
(Bovendien is mijn potentie om geld te verdienen als ondernemer groter dan als werknemer in loondienst. Ik verdiende als journalist best aardig, zeker, maar mijn salaris zat wel vast door loonschalen, seksisme en weet ik wat allemaal.)
3. Geld uitgeven voelt onwennig
Het is zo raar om geld uit te geven! En don’t get me wrong, ik leef de meeste dagen nog net zo zuinig als ik deed toen ik zo supersnel aan het aflossen was. Maar ik kreeg best wat geld terug van de Belastingdienst en ja, aflossen hoefde niet meer.
Dit deed ik ervan:
- Voor het eerst in ruim twee jaar kocht ik nieuwe kleren (nou ja, deels tweedehands)
- Met een vriendin ging ik uit eten in m’n hometown Hardenberg (voor 100 euro)
- Ik kocht een spinningfiets
- En ’n Apple Watch
- En nieuw beddengoed (bij Zeeman en wel hierom)
- En een paar uitbreidingen van The Sims 4 (zie dan hoe tof)
- En ik belegde eerst 50 en daarna 2.000 euro *
Goed, een raar gevoel dus, om al die dingen gewoon te kopen. Onwennig. En leuk. En het werd ook tijd, na twee jaar helemaal geen kleren en beddengoed kopen. Dat ging trouwens prima hoor, maar inmiddels waren veel dingen wel aan vervanging toe.
* Ik beleg sinds kort in het ASN Duurzaam Aandelenfonds. Dat fonds belegt onder meer niet in wapens en olie- en gasbedrijven. (Ik zal er later vast nog wel eens meer over schrijven. Nu nog even niet. Eerst zelf meer leren en experimenteren.)
4. Veel geld verdienen voelt ook al raar
Damn, wat voelt veel geld verdienen raar. En dat doe ik dus nog helemaal niet! Ik verdien op z’n best een paar duizend euro per maand. Maar ik heb zo’n vaag gevoel dat ik me schuldig moet voelen zodra ik meer verdien. Alsof ik dan iets verkeerd doe.
Onzin natuurlijk, dat weet ik wel. Rationeel gezien. Maar zo vóelt het niet. Ik schaamde me vroeger enorm voor mijn studieschuld, en ik denk dat ik me ook prima zou kunnen schamen als ik bijzonder goed zou verdienen.
Gelukkig weet ik inmiddels hoe ik schaamte snel kwijt kan raken. Praat erover, dat helpt direct. Bovendien: het is natuurlijk alleen maar goed nieuws als ik kan laten zien dat je ook nog prima vermogen kunt opbouwen als je daar pas op je 39ste mee begint.
5. Budgetteren is iets lastiger zonder zo’n groot doel
Toen ik nog volop aan het aflossen was, had ik maar één focus: zo zuinig mogelijk leven en zo veel mogelijk geld naar DUO sturen. Budgetteren was daardoor makkelijk. Het was een cruciaal onderdeel van mijn aflosplan.
- Ik budgetteer al sinds de zomer van 2017 met You Need A Budget (en dat werkt zo)
- Ik verdeel m’n geld van tevoren over de verschillende potjes
- Vervolgens voer ik al mijn inkomsten en uitgaven handmatig in
- In het begin deed ik dat dagelijks, later wekelijks en soms eens per maand
- En deze werkwijze bespaart mij ZO VEEL geld (echt waar, zo heel veel)
En wat gebeurde er toen ik die studieschuld eenmaal had weggewerkt? Mijn focus verdween enigszins. Budgetteren, ach, dat komt nog wel. Volgende week ofzo. En dus liep ik pas meer dan een maand achter. Mijn grootste achterstand ooit.
Het grappige was, toen ik de boel wilde opkalefateren, zette ik me schrap voor een enorme bult werk. Ruim een maand inhalen, wauw, wat een klus. En wat denk je? Het kostte me welgeteld een uur en een kwartier. Klusje van niks.
6. En ja, ik mist het aflossen soms een beetje (echt waar)
Oké, dit klinkt natuurlijk zot. En het is ook niet dat ik mijn studieschuld nu per se terug wil. En ik ben héél blij dat ik nu volledig schuldenvrij ben en niet langer afhankelijk van de overheid. En toch hè, soms mis ik het aflossen een beetje.
Het was fijn om aan zo’n groot doel te werken. Om naast het dagelijkse leven nog een extra paadje te hebben liggen. Om tussendoelen te kiezen en dan te halen. Om van alles over mezelf te leren. Aflossen is echt véél leuker dan je denkt.
7. Maar: nieuwe doelen bedenken is tof
Dat ik het aflossen mis, betekent — vermoed ik — dat ik het mis om te werken aan een droom. Om toekomstplannen te maken waar ik blij van word en om me daar dan vol verve bovenop te storten. En om dan te zien hoe ik steeds dichterbij kom.
Het goede nieuws: dat alles kan ik nu natuurlijk nog steeds doen. Mijn bedrijf opbouwen. Bedenken waar ik straks graag wil wonen, samen met mijn zoon en de poes. Een hypotheek supersnel aflossen wellicht. Meer (leren over) beleggen.
Kortom, het leven na het aflossen van m’n studieschuld is zo gek nog niet. En dat ik nog niet precies weet wat mijn eerste plan word, dat geeft niks.
Het leven gaat al vlug zat.
Wat gaaf dat je ontslag hebt genomen en nu ondernemer bent. Heel veel succes!
Geen haast, het leven gaat al vlug zat. Mooi ?.
Uiteraard is studieschuld aflossen een persoonlijke keuze (die je al gemaakt hebt, dus je doet er ook niets meer aan). Maar vind maar eens ergens anders zo’n berg geld die zo weinig kost. Als je het hebt over vermogen opbouwen (en ik zie hierboven ook een kopje ‘rijk worden’) dan had je dat geld wat je af hebt gelost beter voor je kunnen laten werken, en gewoon elke maand keurig je minimale afdracht aan de DUO kunnen doen. Kan je je voorstellen wat er zou gebeuren als je die 30k op de beurs had gezet en er verder niet meer naar om had gekeken? Met een gemiddeld rendement had je over twintig jaar je studieschuld vier keer af kunnen betalen. Maar nu is het weg, foetsie, dat zie je nooit meer terug. Deze website geeft mij een beetje het idee dat die schuld houden ‘slecht’ is, maar waarom wordt dat zo gevoeld? Ik voel me toch ook niet slecht over mijn hypotheek? En die is veel duurder dan mijn studieschuld.
Eens met bovenstaande. Heb binnenkort 28000 “gespaard” op een beleggingsrekening met E 600 in de maand wat inmiddels uitgegroeid is naar 35000: precies het bedrag van mijn studieschuld. Vanaf augustus is het einde van de maximale aflossingsvrije periode bereikt en ga ik nog 100 * E350 betalen aan duo. In tussentijd groeit de beleggingsrekening wel verder en heb ik na de 100 maanden aflossen + nog 100 * E 250 doorsparen een mega mooi bedrag klaar staan…. En alsnog de schuld afgelost.
Voordeel nu is dat ik in “nood” = verhuizen naar ons droomhuis, het hele bedrag in 1 klap af zou kunnen lossen. Bovendien gaat het geld bij overlijden nu naar mijn partner aangezien DUO de schuld kwijt scheld bij overlijden.
Ok, nog 8,5 jaar aan DUO betalen, maar als we het over lange termijn visie hebben.. ook al valt het beurs rendement tegen, en idd in een duurzaam aandelen fonds, maar in 1 x aflossen is niet altijd het verstandigst (tenzij je er zenuwachtig van wordt en ook schulden aangaat voor andere luxe (telefoon, private lease auto, etc)) Dan snap ik het. De enige lening die ik ooit heb gehad naast hypotheek en duo was E 2000,- studentenlening voor een aantal componenten van mijn zelfbouw computer lang, lang geleden, toen een beetje kant en klaar pentium 4 nog op E4000,- zat. Voor de rest gewoon niet kopen als je het geld niet hebt, en beter investeren in zonnepanelen dan in een nieuwe keuken / badkamer bv.